Op twee locaties in Vroomshoop wordt uit plastic afval een nieuwe grondstof gewonnen. Het eindproduct is een kunststofkorrel, die door de industrie gebruikt kan worden om nieuwe kunststof producten te produceren. Voor dit proces heeft Veolia de R3-status van de Inspectie Leefomgeving en Transport van het Ministerie van Infrastructuur en Waterstaat gekregen. Het afval heeft daarmee de status van grondstof gekregen, een belangrijke stap in ‘closing the loop’.
De input voor het proces wordt gevormd door afval dat we allemaal wel kennen. Denk hierbij aan je shampoofles, boterkuipjes, wasmiddelemmers, yoghurtbekers en allerhande verpakkingen die je thuis dagelijks weggooit. Maar ook bloempotten, kunststof delen van stofzuigers en andere plastic producten verdwijnen in grote hoeveelheden in de shredders bij ons verwerkingsbedrijf; AKR. De stukjes plastic worden vervolgens in grote trommels gewassen en van de laatste restjes kunststof ontdaan dat geen PP is. Zo houden we grove stukjes kunststof over die geschikt zijn voor verdere verwerking.
Als je deze bonte confetti zo zou gebruiken, levert dat een vieze bruingrijze kleur op, waarop niemand zit te wachten. Daarom werd hier voorheen roet aan toegevoegd om het donkergrijs te kleuren. Dit is het gerecyclede plastic dat we allemaal wel kennen uit bermpaaltjes of tuinbanken bijvoorbeeld. Die eenzijdige grijze kleur heeft het imago van kunststof recycling geen goed gedaan. De tijd heeft echter niet stilgestaan en inmiddels kunnen we het gerecyclede kunststof in veelvoud van kleuren leveren.
Sorteren met artificial intelligence (AI)
De bonte mix aan kunststof flakes wordt na het malen en wassen naar de tweede productielocatie van Veolia in Vroomshoop gebracht. Hier staat hoogwaardige flake sorter, die door Veolia is aangepast voor het gebruik in de kunststofindustrie. Met sensortechnologie en eigen gebouwde AI-software herkent de machine de kleur van de kleine snippers kunststof en blaast de gekozen kleur uit de stroom. Deze techniek is op zich niet nieuw en wordt ook in de glas- en voedingsmiddelenindustrie toegepast. Maar het gewicht van een kleine plastic snipper is veel lager, waardoor deze veel moeilijker uit de snelle stroom van snippers te blazen is.
Via extrusie worden snippers van dezelfde kleur samengesmolten tot een homogene massa en door een matrijs omgezet naar kleine korrel. Om tot een mooie en gelijkmatige kleur te komen is sorteren alleen niet genoeg. Tijdens het proces wordt er kleurstof toegevoegd om altijd de exacte kleur te garanderen. Uiteraard is de kleurstof vrij van zware metalen en andere schadelijke stoffen.
Flamingo Pink
Met deze techniek leveren we het gerecyclede rPP inmiddels in 15 standaard kleuren. Kleuren met exotische namen als Glacier Blue, Off-White, Apple Green of Flamingo Pink zijn geen enkel probleem meer. En in theorie zouden we vrijwel elke non-transparante kleur kunnen produceren. Hiermee nemen we de laatste drempel voor fabrikanten weg om niet voor gerecycled kunststof te kiezen. De product marketeer of ontwerper kan niet meer om deze duurzame keuze heen. Met elke kilo plastic die niet van aardolie gemaakt wordt, maar wordt vervangen door gerecycled plastic, stoten we 1,7 kilo CO2 minder uit. Daarnaast lever je ook gelijk een bijdrage aan het opruimen van het afval dat we met z'n allen produceren. Een enorme winst voor ons milieu!
Koplopers
Toch merken we dat om verschillende redenen de stap naar gerecycled plastic niet gemaakt wordt. Een gemiste kans! Gelukkig hebben we inmiddels ook een heel aantal voorbeeld van bedrijven die bewust voor gerecyclede kunststof gekozen hebben om hun carbon footprint te verlagen. De verfemmers van Wijzonol, verschillende loungesets van Keter, onderdelen voor stofzuigers van Philips worden allemaal van rPP van Veolia gemaakt. En soms zie je het niet, maar is het er wel. Zo wordt de fundering voor het innovatieve kunstgrasveld van Permavoid ook volledig uit gerecycled plastic gemaakt. En de gevelbekleding van Innodeen ziet eruit als hout, maar bestaat voor 30% uit gerecycled kunststof.
Deze bedrijven bewijzen dat duurzaamheid een keuze is. Het argument van niet kunnen gaat echt niet meer op.