Vandaag, 8 maart, is het internationale vrouwendag. De dag waarop we de eerste staking van vrouwen in de textiel- en kledingindustrie, die plaatsvond op 8 maart 1908 in New York, herdenken. Destijds staakten deze vrouwen voor een achturige werkdag, betere arbeidsomstandigheden en kiesrecht. Vanaf 1911 werd dit in veel landen gevierd. En zelfs vandaag de dag is een inclusieve werkplek en gelijke beloning nog niet vanzelfsprekend. Nederland sloot zich in 1912 aan bij de Internationale Vrouwendag, die hier destijds in het teken stond van het vrouwenkiesrecht.
Bij Veolia geloven we dat het opbouwen en behouden van een divers personeelsbestand, dat veerkrachtig, innovatief en inclusief is, bijdraagt aan het succes van de onderneming én haar medewerkers.
Het valt ons daarbij op dat bijzonder weinig vrouwen kiezen voor een carrière in de techniek. En dat is jammer! Niet alleen is werken in de techniek ontzettend leuk, wij zien ook juist daar dat diversiteit en inclusiviteit bijdraagt aan onze successen. Daarom laten we je graag kennismaken met Suzanne Strijkers. Zij weet als geen ander hoe leuk het is om in de wereld van de techniek te werken.
Maak kennis met Suzanne Strijkers
Wie is Suzanne?
Ik ben Suzanne, 34 jaar en woon in Sittard. Ik werk al sinds 2010 in de installatietechniek en dat zie je ook terug in mijn vrije tijd. In het weekend ben ik vaak thuis aan het klussen.. En daarnaast doe ik natuurlijk graag ook leuke dingen met mijn familie en vrienden. Ook ben ik als vrijwilliger actief bij Filmhuis De Domijnen in Sittard. Daar kijk ik dan ook veel arthouse films, waarbij niet alledaagse onderwerpen en drama mijn favoriete zijn.
Wat is je functie bij Veolia?
Ik ben op 1 maart 2020 gestart als Service Coördinator. In deze functie ben ik het eerste aanspreekpunt voor klanten als het gaat om vragen, klachten of wensen ten aanzien van hun technische installatie. En ik verzorg de planning van het service en onderhoud aan die installaties. Dat vraagt natuurlijk de nodige afstemming met onze klanten én collega’s én de nodige technische kennis om met onderhoudsmonteurs en werkvoorbereiders de klantvraag in goede banen te leiden.
Maar dan ben je aan het begin van corona bij ons gestart. Hoe was dat?
Haha… ja dat klopt. Twee weken na mijn start gingen we de eerste lockdown in. Gelukkig kon ik wel gewoon naar kantoor. Omdat we hier met maar 3 mensen zaten, konden we makkelijk afstand houden en bij de minste of geringste verdenking bleven we thuis. Maar zo heeft het wel lang geduurd voordat ik andere vestigingen kon bezoeken en kennis kon maken met de collega’s in andere delen van Nederland.
En toch had het werken tijdens Corona ook voordelen. Doordat veel gebouwen en bedrijven (deels) gesloten waren, konden we ook vaak in alle rust een hele goede inspectie van de installaties doen.
Hoe ben je in de techniek beland?
Na de middelbare school (vwo) kon ik niet de juiste studie vinden die bij mij paste. Na wat omzwervingen en niet afgeronde studies ben ik in de zomervakantie 3 weken vakantiewerk gaan doen bij een technisch installatiebedrijf. Alleen werden die 3 weken opeens 2 jaar… Oeps! hahaha!
Ik heb daar, en later bij andere bedrijven, allerlei werkzaamheden opgepakt. In het begin was ik wat terughoudend, maar de projectleider waar ik onder viel moedigde mij aan en zei: “we zijn op zoek naar mensen die gretig zijn naar werk” Dit heb ik ter harte genomen en de afgelopen jaren heb ik menig stagiair of nieuwe medewerker hetzelfde verteld.. Zo ben ik gestart op de afdeling ‘handyman’ vervolgens bij beheer en onderhoud utiliteit, projectbureau en de afdeling industrie. Ik heb echt in de praktijk ontdekt waar ik blij van word.
Naast mijn werk heb ik trouwens ook het studeren weer opgepakt. Ik heb inmiddels bijna mijn studie technische bedrijfskunde afgerond.
Je hebt in de praktijk mogen leren en ontdekt waar je passie ligt. Wat vind je dan zo leuk aan je werk?
Het contact met de klant en samen praten over techniek! Om daarna samen een plan te maken en dat met het team goed uit te voeren. Het is heel veelzijdig. Je moet samenwerken met de klant, onze collega’s (monteurs, contractmanagers, werkvoorbereiders etc.) en leveranciers. Als het dan echt allemaal lukt en de klant is tevreden, geeft me dat heel veel voldoening! Zo bouw je aan langdurige relaties en dat is tof.
Hoe is het om in zo’n mannenbolwerk te werken?
Het is super leuk om juist met veel mannen te werken. Je moet ze wel even voor je winnen, maar dan gaan ze echt voor je door het vuur. Mannen zijn vooral wat praktischer en oplossingsgericht. En dat praktische dat past mij wel, het zit ook wel een beetje in de familie. Mijn ouders werkten ook beiden in de installatietechniek. Mijn moeder als adviseur op de afdeling HR en mijn vader als service technicus. Hoewel dat geen garantie is, mijn broer is huisarts geworden. Al weten we niet waar dat is fout gegaan… hahaha!
En luisteren die mannen wel een beetje?
Jawel!! Ze luisteren zeker wel en alles gaat in goed overleg Maar uiteindelijk moet iemand bepalen wat we gaan doen, anders vliegen we alle kanten op en ze weten dat dat niet werkt. Toevallig ben ik dan die iemand die zegt welke kant we op gaan. Niet omdat ik slimmer ben of meer te zeggen heb, maar omdat ik nu eenmaal het overzicht heb en goed kan uitstippelen wat de logische route is.
Valt je wel iets tegen in het werken met zoveel mannen?
Nou… mannen roddelen dus echt heel veel! En als ze allemaal binnen zijn, kan het dus ook makkelijk uitdraaien op een soort theekransje! Er zit vaak veel stoerheid aan de buitenkant, maar dat is meestal alleen maar uiterlijk vertoon. Van binnen zijn ze dan echt heel zachtaardig en zelfs verlegen. Zo vinden ‘ze’ even bellen met een klant of onbekende best spannend.
Maar er wordt wel iets te vaak vanuit gegaan dat ik de notulen maak. Ik doe het dan de eerste keer en zeg hen dat ze daarmee een mooi voorbeeld hebben van hoe ik het hebben wil. Daarna zijn zij dan verantwoordelijk voor goede notulen 😉
Er werken niet zo veel vrouwen in de techniek? Hoe komt dat en wat kunnen we doen om dat te verbeteren?
Ik hoop dat door het tekort aan goede technici er meer aandacht voor komt. Al die meisjes (en jongens) willen tegenwoordig influencer worden, lijkt het wel. En dat terwijl de techniek juist zo leuk en interessant is!!
En eerlijk is eerlijk, in het onderwijs sturen we er al niet op! Je moet er van horen, er mee in aanraking komen om het te kunnen ontdekken. Ook ik werd puur op basis van mijn profiel richting geneeskunde of een taal ‘geduwd’. Achteraf heel jammer! Er werd geen tijd genomen om mijn persoonlijke interesses en talenten te ontdekken. Want juist vrouwen kunnen echt meerwaarde in het team geven. Ook in de techniek zijn de zgn. soft skills belangrijk. Vrouwen zijn vaak meer servicegericht, die mannelijke praktische oplossing is vaak pas het begin. De manier waarop we de eindstreep behalen is ook belangrijk en daar kijken wij vaak meer naar. Meedenken met de klant is zo belangrijk!
Wat zou je meiden die de techniek in willen aanraden?
Gewoon doen!! Vraag of je ergens een keer mag meelopen om het te ontdekken. Het is zo leuk! En daar ligt ook een taak voor ons, vrouwen in de techniek. Je moet elkaar aansteken, dus gebruik je LinkedIn je om jezelf zichtbaar te maken, zo trek je ook weer anderen aan.
En zo word je dan toch nog influencer!
Hahahahaha…. Eigenlijk wel hè.